به گزارش روشنای راه، مجتبی علیزاده افزود: بررسی روند صادرات در سال‌های گذشته نشان می‌دهد این بخش با رشد مستمر همراه بوده و بیانگر توسعه پایدار بازارهای هدف و افزایش ظرفیت تولید داخلی است.
وی با اشاره به مبانی قانونی صادرات نهال گفت: ماده ۱۰ قانون ثبت و گواهی بذر و نهال، پایه و چارچوب اصلی فعالیت‌های صادراتی در این حوزه است. بر اساس این ماده، صادرات تجاری نهال منوط به دریافت گواهی سلامت و اصالت از مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال و رعایت دقیق مقررات قرنطینه‌ای است.
علیزاده تأکید کرد: خروج غیرمجاز مواد ژنتیکی بومی و ذخایر توارثی کشور ممنوع است و با همکاری مرکز ملی مدیریت منابع ژنتیکی کشاورزی و منابع طبیعی، از انتقال ژرم‌پلاسم‌های ارزشمند همچون ارقام خاص پسته، خرما و انار جلوگیری می‌شود.
به گفته او، تنها ارقام تجاری دارای منشأ وارداتی که در نهالستان‌های مجاز و تحت نظارت مؤسسه تولید و تکثیر می‌شوند، مجاز به صادرات هستند. ارقام بومی و محلی با هدف صیانت از ذخایر ژنتیکی کشور قابلیت صادرات ندارند.
کارشناس مسئول مؤسسه یادآور شد: برای صادرات هر محموله نهال، اخذ تأییدیه از مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال نخستین گام است و فقط نهال‌هایی اجازه خروج دارند که در نهالستان‌های دارای مجوز تولید شده، تحت نظارت مستمر کارشناسان مؤسسه و سازمان حفظ نباتات قرار گرفته و دارای شناسه و گواهی بهداشت نباتی باشند.
وی افزود: تولیدکنندگان نهال دارای مجوز، پایه اصلی زنجیره صادرات قانونی و باکیفیت محسوب می‌شوند و تنها محصولات دارای برچسب رسمی مؤسسه مجاز به خروج از کشور هستند.
علیزاده با اشاره به بازارهای هدف صادراتی گفت: کشورهای همسایه و آسیای میانه از جمله ترکمنستان، آذربایجان، تاجیکستان، قزاقستان، عراق، افغانستان، عمان، قطر و امارات متحده عربی، همچنین کشورهای شرق آسیا مانند هند و تایلند، از مهم‌ترین مقاصد صادرات نهال ایران هستند.
وی افزود: در حال حاضر، نهال درختان زینتی، گل‌ها و گیاهان آپارتمانی بیشترین تقاضا را در بازارهای خارجی دارند، اما صادرات نهال درختان میوه—به‌ویژه ارقام هسته‌دار و دانه‌دار—به دلیل کیفیت بالا و ارزش افزوده قابل توجه، طی سال‌های اخیر رشد چشمگیری یافته است.
