به گزارش روشنای راه، این بحران نه تنها بر کیفیت زندگی مردم تأثیر می‌گذارد بلکه به توسعه پایدار کشور نیز لطمه می‌زند.یکی از عوامل اصلی بحران مسکن، افزایش قیمت‌ها و کمبود واحدهای مسکونی مناسب است.
در سال‌های اخیر، قیمت مسکن به طور قابل توجهی افزایش یافته و این موضوع بسیاری از خانواده‌ها را از خرید خانه بازداشته است. همچنین، عدم دسترسی به وام‌های مسکن با نرخ بهره مناسب، بر دشواری‌های خرید خانه افزوده است.
عوامل دیگری مانند رشد سریع جمعیت، مهاجرت به شهرها، و عدم برنامه‌ریزی مناسب شهری نیز در تشدید این بحران نقش دارند. بسیاری از شهرها به خصوص کلان‌شهرها مانند تهران با مشکل کمبود زمین، افزایش تراکم جمعیت و به تبع آن، بروز معضلاتی چون حاشیه‌نشینی روبرو هستند.
دولت‌ها در سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای ساماندهی بازار مسکن انجام داده‌اند، اما این اقدامات به دلیل عدم اجرای صحیح و یا نداشتن جامعیت کافی، نتوانسته‌اند نتایج مطلوبی به همراه داشته باشند. به علاوه، وجود دلالان و واسطه‌ها در بازار مسکن به افزایش قیمت‌ها و ناپایداری این بازار کمک کرده است.
برای حل بحران مسکن در ایران، نیاز به یک رویکرد جامع و سیستماتیک است که شامل ایجاد تسهیلات مالی مناسب، افزایش تولید مسکن اجتماعی و مقرون به صرفه، و برنامه‌ریزی دقیق شهری باشد. همچنین، حمایت از ساخت و سازهای پایدار و استفاده بهینه از منابع نیز می‌تواند به بهبود وضعیت موجود کمک کند.
در نهایت، بحران مسکن نیازمند توجه ویژه و همکاری تمامی بخش‌ها از جمله دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی است تا بتوان به یک راه حل پایدار و موثر دست یافت.
نویسنده: محمود عزیزی
