به گزارش روشنای راه، محمدجواد کاظمینی اظهار کرد: براساس برنامهریزی انجامشده، نیازهای محلات با حضور مدیران محله، شهرداریها و فرمانداریها رصد و پس از صورتجلسه در قرارگاه اجتماعی استان پیگیری میشود.
وی با بیان اینکه جمعیت البرز سالانه حدود ۱۴۰ هزار نفر افزایش مییابد، افزود: با وجود چالشهای ناشی از مهاجرت و رشد سریع جمعیت، مدل مدیریت محلهمحور توانسته بخشی از مشکلات اجتماعی را با اتکا به ظرفیتهای مردم رفع کند.
کاظمینی گفت: در قالب این طرح، شبکههای داوطلب و مؤسسات خیریه محلی شکل گرفته که در حوزههایی مانند حمایت از خانوادههای نیازمند، رسیدگی به کودکان بازمانده از تحصیل و کاهش آسیبهای اجتماعی فعالیت میکنند. تنها در سال گذشته بیش از ۲۵۰ مدرسه با مشارکت خیرین و داوطلبان در استان احداث شده است.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری البرز با اشاره به رویکرد قرارگاه اجتماعی گفت: این قرارگاه با الهام از سند گام دوم انقلاب و با هدف محرومیتزدایی، توانمندسازی محلات حاشیهنشین و حل مسائل مردم در سطح محله شکل گرفته است.
وی ویژگیهای اصلی این مدل را «مردممحوری، محلهمحوری، مسئلهمحوری، تمرکز بر محلات کمبرخوردار و حذف بروکراسی اداری» عنوان کرد و افزود: استان البرز به ۳۳۰ محله تقسیم شده که ۶۷ محله کمبرخوردار بهعنوان مناطق هدف انتخاب شدهاند. همچنین بیش از ۲۵۰۰ نیروی جهادی و داوطلب محلی در قالب این طرح آموزش دیدهاند.
کاظمینی با اشاره به ساختار مدیریتی محله توضیح داد: مدیران محله، مدیران کوچه، بانویاران و جوانان یار اجتماعی در هفت محور شامل اشتغال، مهارتآموزی، مسکن، خانوادههای نیازمند و دیگر مسائل ضروری فعالیت میکنند.
وی از دستاوردهای اجرایی طرح نیز یاد کرد و گفت: با مشارکت شهرداریها پروژههای زیرساختی مانند مدرسهسازی، ساخت مراکز درمانی، جدولکشی و آسفالتریزی انجام شده است. همچنین همکاری نهادهایی چون کمیته امداد، بهزیستی، بنیاد مستضعفان، بنیاد علوی و ستاد اجرایی فرمان امام موجب رفع بسیاری از مشکلات خانوادههای کمبرخوردار شده است.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری البرز افزود: افزایش سرمایه اجتماعی، تقویت همبستگی و اعتماد میان مردم و دولت محلی از نتایج این مدل مدیریتی است. این طرح نمونهای از حکمرانی محلی با رویکرد خودمدیریتی اجتماعی است که گسترش آن میتواند به کاهش فقر شهری و افزایش تابآوری اجتماعی منجر شود.
وی گفت: قرارگاه اجتماعی البرز اکنون به الگویی پایدار از مدیریت اجتماعی مشارکتی تبدیل شده و میتواند مبنایی برای سیاستگذاری ملی در حوزه رفاه و توسعه اجتماعی باشد.



