به گزارش روشنای راه، علیرضا رئیسی، معاون وزیر بهداشت، در حالی مقابل ده‌ها خبرنگار حاضر شد که قرار بود از آرامش، گفتگو و پاسخگویی بگوید؛ اما با اولین سؤال حرفه‌ای خبرنگار رکنا، خونسردی‌اش فرو ریخت و به جای پاسخ دادن، فریاد کشید، تحقیر کرد و عباراتی توهین‌آمیز مانند «الف‌بچه» و «سایتتان می‌خواهد دیده شود» را نثار خبرنگار کرد.
سؤال ساده بود، رفتار شما سنگین!
خبرنگار فقط وظیفه‌اش را انجام داد: مطالبه‌گری. اما معاون وزیر، نه‌تنها از پاسخ فرار کرد، بلکه با انگشت اشاره، به‌جای توضیح، به کرامت خبرنگاری حمله برد. آیا این همان «سلامت روان» است که برایش همایش می‌گذارید؟
آقای رئیسی!
اولا شما نوکر و خادم مردم هستید، نه صاحب‌منصب فرادست!
دوما جایگاه و حقوق شما از بیت‌المال است، نه ارث پدری!
سوما حقوقی که می‌گیرید، پول مردم است؛ پس باید پاسخگو باشید، نه طلبکار!
وقتی یک مقام دولتی به‌جای شفافیت، عصبانیت خرج می‌کند، یعنی چیزی برای پنهان کردن دارد یا قدرت نقد شدن را ندارد. هر دو خطرناک است! اگر رسانه نباشد، فساد رشد می‌کند و اگر مسئول طاقت یک سوال را ندارد، چگونه می‌خواهد بحران سلامت روان جامعه را مدیریت کند؟
تناقض دردناکش اینجاست؛ جلسه‌ای به نام «سلامت روان»، رفتاری سراسر «خشونت کلامی» و نتیجه‌ای جز بی‌اعتمادی بیشتر مردم!
رسانه دشمن شما نیست؛ آیینه شماست!
اگر تصویرتان زشت است، آینه را نشکنید، چهره‌تان را اصلاح کنید.
در نهایت، مردم حق دارند بدانند آیا بودن چنین مسئولانی سودی دارد یا فقط هزینه است. ملت ما خادم می‌خواهد، نه مسئولی مثل شما...
سلامت روان از اتاق‌های شیک وزارتخانه شروع نمی‌شود؛ از احترام به مردم و پاسخگویی آغاز می‌شود.
