وقتی یک نخبه ایرانی آمریکا را رها کرد تا آینده کشورش را بسازد
روحالله رحمانی، چهره برجسته هوش مصنوعی، در «جام رسانه امید» از تصمیم جسورانه مهاجرت معکوس خود گفت؛ تصمیمی که با الهام از شهدایی چون محسن وزوایی و چمران، او را از قلب تکنولوژی جهان به ایران بازگرداند تا در ساختن آینده یک ملت نقشآفرینی کند
به گزارش روشنای راه، روحالله رحمانی در ادامه سخنانش با اشاره به تجربه سالها فعالیت در شرکتهای فناوری و زیستبوم نوآوری آمریکا، گفت که بازگشت به ایران برای او یک انتخاب احساسی یا لحظهای نبوده، بلکه تصمیمی عمیق و مبتنی بر باور به ظرفیتهای مغفولمانده کشور است. او تأکید کرد: در آمریکا همه چیز مهیاست؛ اما آنجا ساختن فقط یک محصول است. اینجا اما هر قدمی که برمیداری میتواند مسیر یک صنعت یا حتی آینده یک نسل را تغییر دهد.
رحمانی که سابقه مدیریت و مشارکت در پروژههای مهم هوش مصنوعی را در کارنامه دارد، در این رویداد از جوانان علاقهمند به فناوری خواست تا نقشآفرینی در ایران را نه یک محدودیت، بلکه یک فرصت تاریخی بدانند. او افزود: ایران سرشار از استعدادهای ناب است. اگر این استعدادها درست هدایت شوند، ما میتوانیم نهتنها در منطقه، بلکه در سطح جهانی حرفهای جدی برای گفتن داشته باشیم.
فضای سالن هنگام اشاره او به دایی شهیدش، محسن وزوایی، و نیز شهید چمران، رنگ و بوی دیگری گرفت. رحمانی گفت الگو گرفتن از این شخصیتها برایش نیرویی بوده تا سختیها و فشارهای بازگشت را پشت سر بگذارد. او گفت: وقتی آدم به پشتوانه این شهدا و باور قلبی وارد میدان شود، دیگر تهدیدها و مشکلات او را متوقف نمیکند.
در بخش پایانی سخنانش، رحمانی از جریان رسانهای کشور نیز خواست نقش فعالتری در تقویت امید اجتماعی و نمایش چهره واقعی پیشرفت ایران ایفا کند و گفت: اگر ما در رسانهها فقط سختیها را ببینیم، هیچ حرکتی شکل نمیگیرد. اما اگر روایت پیشرفت و توان را برجسته کنیم، نسل بعدی برای ساختن کشور انگیزه میگیرد.
حضور و روایت او در «جام رسانه امید» برای بسیاری از حاضران یادآور این نکته بود که مسیر رشد ایران از دل باور به توان داخلی میگذرد؛ باوری که نمونه آن، بازگشت و نقشآفرینی چهرههایی چون دکتر رحمانی است.
خبرنگار: حسین اسدی