به گزارش روشنای راه، قرآن، کتاب زندگی «با هم» است. از «یا ایها الناس» گرفته تا «تعاونوا علی البر و التقوی»، همه و همه گواهی می‌دهند که رسالت این کتاب، ایجاد امتی هم‌دل و هم‌سو است. اما این مفاهیم چگونه از صفحه کتاب به صحنه زندگی ما راه می‌یابند؟ پاسخ را باید در «فعالیت‌های گروهی قرآن» جستجو کرد.

اتحادیه مؤسسات قرآنی استان البرز، باور دارد که محفل قرآن، تنها جایگاه شنیدن صداهای خوش نیست؛ بلکه اولین پایگاه آموزش همدلی و مسئولیت‌پذیری است. وقتی نوجوان ما در یک گروه تواشیح، نفس‌هایش را با جمع هماهنگ می‌کند، «مسئولیت» می‌آموزد. وقتی گروهی از حافظان جوان، به اردوی جهادی در منطقه‌ای محروم می‌روند و همزمان با تلاوت قرآن، به همنوع خود خدمت می‌کنند، «همدلی» را در عمل معنا می‌کنند. این‌ها دیگر شعار نیست؛ واقعیتی است که در قالب طرح‌هایی مانند «محفل ماه و مهر» برای پیوند نسل‌ها و «کرسی های تلاوت ملی و رضوی » در استان البرز در حال وقوع است.

این تجربه‌های ملموس به ما می‌گوید که قرآن، زنده‌ترین نسخه برای درمان رنج‌های اجتماعی عصر ماست. این کتاب، به ما می‌آموزد که مسئولیت‌پذیری، تنها در قبال خود نیست، بلکه در قبال آرامش همسایه، آینده نسل جوان و پیشرفت میهن اسلامی نیز هست.

پس بیایید بار دیگر به قرآن بنگریم، نه فقط به کتابی برای ثواب اخروی، که به عنوان نقشه راهی برای ساختن جامعه‌ای انسانی‌تر و هم‌دل‌تر در امروز ایران. این رسالت ماست: تبدیل محافل قرآنی به کانون‌های زنده و پویای همدلی و عمل جمعی.