به گزارش روشنای راه، پیروزی تنها در میدان جنگ حاصل نمیشود؛ پیروزی واقعی، در شکست نخوردن روح یک ملت است. در این روزها، مردان و زنانی که در صف نخست جبههها ایستادند، نهتنها با سلاح که با ایمان، غیرت و عشق به وطن جنگیدند. همانها که با چشم در چشم خطر، اجازه ندادند ذرهای از خاک ایران به یغما رود و پرچم افتخار این سرزمین پایین کشیده شود.
مقاومت ملی، فقط در سنگرها نبود؛ از پیرمرد کشاورز در حاشیه رودخانهای مرزی تا دانشجوی جوانی که در فضای مجازی صدای حقانیت کشور را به گوش جهانیان رساند، همه بخشی از این دفاع بزرگ بودند. وحدت بینظیر مردم، دولت، نیروهای نظامی و نهادهای انقلابی، الگویی شد از همدلی و اقتدار که بار دیگر نشان داد ایران را نمیتوان شکست داد.
اکنون که گردوغبار نبرد فرو نشسته، یک چیز روشن است: دشمن در تحقق اهدافش ناکام ماند و ایران، سرافرازتر از پیش، از این آزمون تاریخی بیرون آمد. این پیروزی نه آغاز غرور، بلکه آغاز مسئولیت است؛ مسئولیت ساختن آیندهای در شأن این ایستادگی بزرگ.
ما امروز پیروزیم، اما نه مغرور. با قلبی سرشار از افتخار و چشمانی دوخته به فردایی روشن، به پیش میرویم. به احترام همه آنانی که در این روزها جان، وقت، آرامش و هستی خود را در طبق اخلاص گذاشتند، سر تعظیم فرود میآوریم.
ایران پیروز شد؛ چون ایرانی ایستاد.
نویسنده: محمود عزیزی