به گزارش روشنای راه، ربانی با تأکید بر اهمیت نقشآفرینی این شرکتها در اشتغالزایی، کارآفرینی و بهرهبرداری مؤثر از ظرفیتهای موجود در بخش کشاورزی، افزود: این شرکتها زمینهساز اشتغال پایدار برای جوانان علاقهمند به ورود به بازار کار در حوزه کشاورزی هستند و از امکانات و تسهیلاتی که مرکز در اختیار آنان قرار داده، بهرهمند میشوند.
ربانینسب در ادامه با اشاره به ضرورت وجود مولفههای اساسی برای فعالیت مؤثر سرمایهگذاران در بخش کشاورزی، گفت: سرمایهگذار موفق در این حوزه باید از بستر مناسب و سرمایه کافی برخوردار باشد. همچنین کسانی که قصد ورود به این عرصه را دارند، در صورت داشتن شرایط لازم، میتوانند از حمایتهای تسهیلاتی و مالی برخوردار شوند.
وی با اشاره به چالشهایی که برخی فعالان این حوزه با آن مواجه هستند، خاطرنشان کرد: افرادی که قصد دارند در بخش کشاورزی به موفقیت دست یابند، علاوه بر سرمایهگذاری، باید علاقهمندی، دانش فنی، مهارتهای تخصصی و اهلیت لازم برای ورود به این فعالیتها را داشته باشند. به همین منظور، مرکز آموزش عالی امام خمینی(ره) تلاش میکند با برگزاری دورههای آموزشی و اطلاعرسانی مؤثر، زمینه تسهیل در نوآوری و ارتقای توانمندیهای انسانی را فراهم آورد.
سرپرست این مرکز در بخش دیگری از سخنان خود به اهداف پیشبینیشده در برنامه هفتم توسعه کشور در حوزه کشاورزی اشاره کرد و اظهار داشت: یکی از اهداف کلیدی این برنامه، کاهش مصرف آب در اراضی کشاورزی بالای ۱۰ هکتار است. در این راستا، اقدامات متعددی برای توسعه سامانههای نوین آبیاری، افزایش بهرهوری مصرف آب، توسعه گلخانهها و کشتهای فناورانه و همچنین حفاظت از منابع خاک و آب در دستور کار قرار گرفته است.
ربانینسب با اشاره به اهمیت حفظ و نگهداری سامانههای آبیاری، بهویژه در شرایط اقلیمی خشک کشور، تصریح کرد: معرفی، تبیین و نهادینهسازی روشهای نوین آبیاری، بهویژه سامانههای آبیاری زیرسطحی، یکی از اولویتهای این مرکز است تا با بهرهگیری از تغییرات علمی و فناوریهای نوین، بتوان گام مؤثری در راستای مقابله با کمآبی و افزایش بهرهوری در تولید برداشت.
وی با انتقاد از استمرار برخی روشهای سنتی در کشاورزی، تأکید کرد: با وجود اقدامات مثبت انجامشده در سالهای اخیر، متأسفانه هنوز در بسیاری از مناطق کشور کشاورزی به شیوه سنتی انجام میشود که این موضوع به دلیل خرد بودن اراضی و نبود صرفه اقتصادی برای سرمایهگذاری در فناوریهای نوین است. از این رو، نیاز به تحولی بنیادین و انقلابی در مصرف آب کشاورزی داریم که تحقق آن مستلزم همکاری بین دولت، بخش خصوصی، کشاورزان و نهادهای دانشبنیان است.